گیاهان دارویی

معرفی داروگیاهی ها و انواع گیاهان " میوه ها وخواص دارویی آنها

گیاهان دارویی

معرفی داروگیاهی ها و انواع گیاهان " میوه ها وخواص دارویی آنها

کنگر فرنگی

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Cynara scolymus

Artichoke

کنگر فرنگی

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

کنگر فرنگی گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت یم شود .

رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می کردند .

 

کنگر فرنگی  در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت کنگر فرنگی می باشد .

 

کلمه Artichoke  از کلمه  ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و کنگر فرنگی هم مانند میوه کاج است .

 

کنگر فرنگی برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد .

 

کنگر فرنگی گیاهای است چند ساله درای ساقه  ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه  آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم  و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد .

 

برای خرید کنگر فرنگی دقت کنید که برگها با نشده و سفت  و سبز باشد . هنگامیکه برگهای کنگر فرنگی قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد .

 

فصل کنگر فرنگی معمولا ماههای فرودرین و دریبهشت ( آپریل و می )است .

 

ترکیبات شیمیایی:

برگهای خوردنی کنگر فرنگی درای اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine  می باشد .

 

سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری کنگر فرنگی داشتن این ماده است .

 

در صد گرم کنگر فرنگی پخته مواد زیر موجود است :

 

انرژی                               14 کالری

 

پروتئین                            1/5 گرم

 

آب                                86 گرم

 

مواد چرب                       0/1 گرم

 

مواد نشاسته ای            5 گرم

 

کلسیم                        22 میلی گرم

 

فسفر                         40 میلی گرم

 

آهن                          0/6 میلی گرم

 

سدیم                       30 میلی گرم

 

پتاسیم                    0 25 میلی گرم                 

 

ویتامین آ                  40 واحد بین المللی

 

ویتامین ب 1             0/04 میلی گرم 

 

ویتامین ب 2             0/02  میلی گرم

 

ویتامین ب 3            0/6 میلی گرم

 

ویتامین ث              5/2 میلی گرم  

 

خواص داروئی:

کنگر فرنگی  از نظر طب قدیم ایران گرم و کمی خشک است . قسمت مورد استفاده کنگر فرنگی برگها و قسمت سوط آن است که بنام قلب کنگر فرنگی معروق می باشد . کنگر فرنگی :

 

1) کبد را تمیز و اعمال کبد را تنظیم می کند .

 

2)ترشح صفرا را افزایش می دهد .

 

3) از جمع شده چربی در کبد جلوگیری می کند و آنهایی که کبد چرب دارند بهتر است از کنگر فرنگی استفاده کنند

 

4) یرقان مزمن را درمان می کند .

 

5) تقویت کننده بدن است .

 

6) موجب دفع ادرار می شود .

 

7) تب بر است .

 

8) در درمان رماتیسم موثر است .

 

9) یبوست های ناشی از عدم صفرا را درمان می کند.

 

10) در درمان ورم روده موثر است .

 

11) باعث دفع سنگهای کیسه صفرا می شود .

 

12) نیروی جنسی را افزایش می دهد .

 

13) کلیه و مثانه را گرم می کند .

 

14) گاز و نفخ معده  و روده  را از بین می برد .

 

15) باعث هضم غذا می شود .

 

16) بیماریهای کبدی را درمان یم کند .

 

17) کلسترول خون را پائین می آورد .

 

18) داروی لاغری است و کسانیکه می خواهند وزن کم کنند و لاغر شوند می توانند هر روز کنگر فرنگی بخورند .

 

19) سرگیجه را برطرف می کند .

 

20) آنهائیکه گوششان زنگ می زند اگر کنگر فرنگی را بخورند آنرا برطرف می کند  .

 

21) مبتلایان به بیماری قند می توانند با خوردن کنگر فرنگی قند خود را تنظیم کنند .

 

22)  در درمان میگرن موثر است .

 

23) در برطرف کردن بیماری آسم اثر مفید درد .

 

24) نقرس را برطرف می کند .

 

25) کنگر فرنگی رگها را تمیز کرده و تصلب شرائین را درمان می کند .

 

26) در برطرف کردن اگزمت موثر است .

 

27) در درمان اکثر بیماریهای پوستی اثر مفید درد .

 

28) سموم بدن را دفع می کند .

 

29) زخم های ریه و روده را درمان می کند .

 

30) برای جلوگیری از ریزش مو ار برگهای کنگر فرنگی ضماد تهیه کرده  و به سر بمالید .

 

31) برای برطرف کردن بوی بد زیر بغل عصاره برگ کنگر فرنگی را به زیر بغل بمالید .

 

32) عصاره کنگر فرنگی را اگر به بدن بمالید خارش را برطرف می کند .

 

33) برای رفع آب آوردن بدن از جوشانده کنگر فرنگی بمقدر سه فنجان در روز استفاده کنید .

  

مضرات :

کنگر فرنگی چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند لذا بهتر است با سرکه خورده شود ضمنا طعم کنگر فرنگی را دوست ندارند . اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای کنگر فرنگی استفاده کننده تنطور قرص یا کپسول کنگر فرنگی مصرف نمایند .

 

 

مارچوبه

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Asparagus officinalis

Asparagus

مارچوبه

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

مارچوبه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا چند متر می رسد و دارای شاخه های نسبتا چوبی و صاف می باشد .

 

مارچوبه بصورت وحشی در اکثر نقاط دنیا می روید برگهای آن فلسی شکل بوده که از کنار آنها شاخه هایی باریک و دراز و سبز رنگ بصورت دسته های 3 تا 8 تائی خارج می شود .

 

بعلت زیبا بودن این گیاه را بصورت تزئینی در باغچه ها  می کارند مار چوبه را در اوائل پائیز می چینند .

 

این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد که مارچوبه را نشان می دهد .

 

مارچوبه را می توان بصورت مختلف مصرف کرد . باید مارچوبه را با کمی آب و حرارات کم در ظرف های ضد زنگ پخت و تقریبا نیمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نریزید و از آن برای سوپ استفاده کنید زیرا دارای ویتامین و املاح می باشد . وقتیکه مارچوبه می خرید دقت کنید تازه باشد .

 

شاخه های مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوک  آن نباید باز شده باشد و اگر فلسهای نوک آن باز باشد نشانه  این است که گیاه مدت زیادی مانده و کهنه شده است .

 

ترکیبات شیمیایی:

مارچوبه دارای آسپاراژین ف کونی فرین ، اینوزیت ، تانن ، اسدی گالیک ، آسپاراگوز ، و اسید سوکسی نیک می باشد دانه آن دارای 15 درصد مواد روغنی می باشد این روغن زرد مایل به قرمز است .

 

درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زیر است

 

آب                                  90 گرم

 

پروتئین                           2/5 گرم

 

چربی                            0/2 گرم

 

مواد نشاسته ای              4/2 گرم

 

کلسیم                           22 میلی گرم

 

فسفر                            60 میلی گرم

 

آهن                              1/1 میلی گرم

 

سدیم                          2 میلی گرم

 

پتاسیم                        275 میلی گرم

 

ویتامین آ                      900 واحد

 

ویتامین ب 1                 0/2 میلی گرم

 

ویتامین ب 2                 0/2 میلی گرم

 

ویتامین ب 3                 1/5 میلی گرم

 

ویتامین ث                    35 میلی گرم

 

خواص داروئی:

از نظرطب قدیم ایران مارچوبه گرم و خشک است بنابراین آنهایی که سرد مزاج هستند باید آنرا با عسل بخورند و آنهایی که گرم مزاج هستند باید آنرا با سرکه بخورند .

 

مارچوبه گیاهی است ادرار آور و دارای خواص زیادی است

 

1)خوردن آن دید چشم را تقویت می کند

 

2)برای تقویت نیروی جنسی مفید است

 

3)ضعف مثانه را برطرف می کند

 

4)برای تقویت قلب مفید است

 

5)ملین است و یبوست را برطرف می کند

 

6)تب بر است

 

7)مارچوبه بعلت داشتن کلروفیل خونساز است و کسانیکه کم خون هستند باید از آن استفاده کنند .

 

8)مارچوبه به ساختن گلبولهای قرمز خون کمک می کند

 

طرز استفاده:

برای نگاهدری مارچوبه آنرا در پارچه های مرطوب ببندید و در یخچال قرار دهید زیرا گرما و خشکی آنرا از بین میبرد

 

مارچوبه را نیز می توان در سالاد ریخت و یا از آن سوپ تهیه کرد .

 

مورد دیگر استفاده از مارچوبه غیر از پختن آن بصورت دم کرده آن است

 

دم کرده مارچوبه را به این صورت تهیه کنید :

 

چند شاخه مارچوبه را در داخل یک لیتر آبجوش بریزید و مقدری هم رازیانه و جعفری به آن اضافه کنید و بگذارید مدت پنج دقیقه دم بکشد . از این دم کرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز برای تسکین و آرامش قلب استفاده کنید .

 

مضرات :

مارچوبه را نباید آنهایی که مبتلا به ورم مجاری ادرار هستند و یا اشخاص عصبی مصرف کنند . مارچوبه همچنین برای مبتلایان به رماتیسم و سنگ کلیه خوب نیست .

 

 

آووکادو

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Persea americana

Avocado

آووکادو

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

آووکادو  درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و  درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد .

 

منشاء آووکادو  آمریکای جنوبی بوده  که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است .

 

برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است 

 

در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است /

 

مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می کرده اند .

 

ترکیبات شیمیایی:

آووکادو چرب است و درای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین Cystine تریپتوفان Tryptophane و تیروسین Tyrosine می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است .

 

دانه گیاه درای مقدر کمی ( در حدود 2 درصد ) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که درای بو و طعمی مطبوع است .

 

روغن دانه آووکادو درای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک Palmitic و اسید استئاریک Steraric Acid اسید آراشیدیک Arachidic Acid ، اسید میریستیک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک Oleic Acid و اسید لینولئیک Linoleic Acid می باشد .

 

در یکصد گرم آووکادو مواد زیر موجود است :

 

آب                                               80 گرم

 

انرژی                                          150 کالری

 

پروتئین                                         1/8  گرم

 

چربی                                           14 گرم

 

مواد نشاسته ای                           5 گرم

 

کلسیم                                      8 میلی گرم

 

فسفر                                       35 میلی گرم

 

آهن                                        5/0 میلی گرم

 

پتاسیم                                  600 میلی گرم

 

ویتامین آ                                 250 واحد

 

ویتامین ب 1                             0/08 میلی گرم

 

ویتامین ب 2                            0/15 میلی گرم

 

ویتامین ب3                              1/4 میلی گرم

 

ویتامین ث                               12 میلی گرم

 

خواص داروئی:

1) جوشانده برگهای آووکادو  قاعده آور است .

 

2) آووکادو تقویت کننده معده است .

 

3) نفخ و گاز معده را از بین می برد .

 

4) برای درمان یرقان مفید است .

 

5) جوشانده برگهای آووکادو اسهال خونی را برطرف می کند .

 

6) آووکادو تقویت کننده بدن است .

 

7) آووکادو رشد بچه ها را جلو می اندازد زیرا درای مواد معدنی بسیاری است .

 

8) آووکادو خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آو وکادو استفاده کنند .

 

9) آووکادو بدن را قلیایی کرده و تمیز می کند .

 

10) چون آووکادو شکر و مواد نشاسته ای کمی درد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسب است .

 

11) برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید . ضعف عمومی را برطرف می کند .

 

12) خستگی را برطرف می کند .

 

13) ناراحتی روده و معده را معالجه می کند .

 

14) بیخوابی را درمان می کند زیرا درای تریپتوفان است . اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید .

 

15) برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید .

 

طرز استفاده:

روغن آووکادو درای ویتامین های مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A می باشد . بنابراین ارزش غذایی زیادی درد .

 

1- روغن آووکادو  ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد می کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید .

 

2- برای جلوگیری از ریزش مو ، هرشب مقدری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید .

 

3- شوره سر را از بین می برد .

 

4-برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید .

 

5-روغن آووکادو بهترین کرم برای پوست است زیرا به آسانی در  پوست نفوذ یم کند و به پوست شادابی می دهد .

 

و بالاخره آووکادو بهترین ماسک برای برطف کرده چین و چروک های صورت و جلوگیری از پیدایش آن است . برای این منظور آووکادو را پوست کنده و له کنید و بصورت ماسک بر روی صورت و گردن بگذارید و بعد از نیم ساعت بشوئید .

 

مضرات :

مضرات خاصی گفته نشده است .