کلیات گیاه شناسی خاکشیر گیاهی است علفی یکساله یا دو ساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر نیز می رسد . پائین گیاه کرک دراست در حالیکه بالای آن بدون کرک می باشد . تخم این گیاه که همان خاکشیر است ریز و کمی دراز و معمولا به دو رنگ وجود دارد یکی از آنها قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری برنگ قرمز تیره می باشد . ترکیبات شیمیایی: خاکشیر دارای تعدادی اسید چرب مانند اسید لینوئیک ،اسید لینولنیک ، اسید اولئیک ،اسید پالمتیک و اسید استئاریک می باشد . ضمنا در خاکشیر اسانس روغن فراری وجود دارد که دارای مواد بنزیل و ایزوسیانات است خواص داروئی: خاکشیر از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است . 1)التیام دهنده زخم و جراحات است . 2)جوشانده خاکشیر برای رفع اسهال های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است . 3)خاکشیر ادرار آور است . 4)خاکشیر تب بر است . 5)برای دفع کرم مفید است . 6)التهاب کلیه را برطرف می کند. 7)سرخک و مخملک را دوا می کند . 8)خاکشیر صدا را باز می کند . 9)برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی از خاکشیر استفاده کنید . 10)از گلها و برگهای گیاه می توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد . 11)سنگ کلیه را دفع می کند. 12)برای دفع سنگ کلیه می توان خارشتر ،خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده وصبح ناشتا خورد . 13)برای برطرف کردن جوشهای صورت که بعلت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آنرا میل میل کنید تا جوشها از بین برود. مضرات : بعضی از افراد هنگامیکه خاکشیر می خورند ممکن است سردرد بگیرند اینگونه شاخاص باید خاکشیر را با کتیرا بخورند . |