گیاهان دارویی

معرفی داروگیاهی ها و انواع گیاهان " میوه ها وخواص دارویی آنها

گیاهان دارویی

معرفی داروگیاهی ها و انواع گیاهان " میوه ها وخواص دارویی آنها

مارچوبه

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Asparagus officinalis

Asparagus

مارچوبه

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

مارچوبه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا چند متر می رسد و دارای شاخه های نسبتا چوبی و صاف می باشد .

 

مارچوبه بصورت وحشی در اکثر نقاط دنیا می روید برگهای آن فلسی شکل بوده که از کنار آنها شاخه هایی باریک و دراز و سبز رنگ بصورت دسته های 3 تا 8 تائی خارج می شود .

 

بعلت زیبا بودن این گیاه را بصورت تزئینی در باغچه ها  می کارند مار چوبه را در اوائل پائیز می چینند .

 

این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد که مارچوبه را نشان می دهد .

 

مارچوبه را می توان بصورت مختلف مصرف کرد . باید مارچوبه را با کمی آب و حرارات کم در ظرف های ضد زنگ پخت و تقریبا نیمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نریزید و از آن برای سوپ استفاده کنید زیرا دارای ویتامین و املاح می باشد . وقتیکه مارچوبه می خرید دقت کنید تازه باشد .

 

شاخه های مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوک  آن نباید باز شده باشد و اگر فلسهای نوک آن باز باشد نشانه  این است که گیاه مدت زیادی مانده و کهنه شده است .

 

ترکیبات شیمیایی:

مارچوبه دارای آسپاراژین ف کونی فرین ، اینوزیت ، تانن ، اسدی گالیک ، آسپاراگوز ، و اسید سوکسی نیک می باشد دانه آن دارای 15 درصد مواد روغنی می باشد این روغن زرد مایل به قرمز است .

 

درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زیر است

 

آب                                  90 گرم

 

پروتئین                           2/5 گرم

 

چربی                            0/2 گرم

 

مواد نشاسته ای              4/2 گرم

 

کلسیم                           22 میلی گرم

 

فسفر                            60 میلی گرم

 

آهن                              1/1 میلی گرم

 

سدیم                          2 میلی گرم

 

پتاسیم                        275 میلی گرم

 

ویتامین آ                      900 واحد

 

ویتامین ب 1                 0/2 میلی گرم

 

ویتامین ب 2                 0/2 میلی گرم

 

ویتامین ب 3                 1/5 میلی گرم

 

ویتامین ث                    35 میلی گرم

 

خواص داروئی:

از نظرطب قدیم ایران مارچوبه گرم و خشک است بنابراین آنهایی که سرد مزاج هستند باید آنرا با عسل بخورند و آنهایی که گرم مزاج هستند باید آنرا با سرکه بخورند .

 

مارچوبه گیاهی است ادرار آور و دارای خواص زیادی است

 

1)خوردن آن دید چشم را تقویت می کند

 

2)برای تقویت نیروی جنسی مفید است

 

3)ضعف مثانه را برطرف می کند

 

4)برای تقویت قلب مفید است

 

5)ملین است و یبوست را برطرف می کند

 

6)تب بر است

 

7)مارچوبه بعلت داشتن کلروفیل خونساز است و کسانیکه کم خون هستند باید از آن استفاده کنند .

 

8)مارچوبه به ساختن گلبولهای قرمز خون کمک می کند

 

طرز استفاده:

برای نگاهدری مارچوبه آنرا در پارچه های مرطوب ببندید و در یخچال قرار دهید زیرا گرما و خشکی آنرا از بین میبرد

 

مارچوبه را نیز می توان در سالاد ریخت و یا از آن سوپ تهیه کرد .

 

مورد دیگر استفاده از مارچوبه غیر از پختن آن بصورت دم کرده آن است

 

دم کرده مارچوبه را به این صورت تهیه کنید :

 

چند شاخه مارچوبه را در داخل یک لیتر آبجوش بریزید و مقدری هم رازیانه و جعفری به آن اضافه کنید و بگذارید مدت پنج دقیقه دم بکشد . از این دم کرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز برای تسکین و آرامش قلب استفاده کنید .

 

مضرات :

مارچوبه را نباید آنهایی که مبتلا به ورم مجاری ادرار هستند و یا اشخاص عصبی مصرف کنند . مارچوبه همچنین برای مبتلایان به رماتیسم و سنگ کلیه خوب نیست .

 

 

آووکادو

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Persea americana

Avocado

آووکادو

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

آووکادو  درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و  درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد .

 

منشاء آووکادو  آمریکای جنوبی بوده  که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است .

 

برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است 

 

در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است /

 

مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می کرده اند .

 

ترکیبات شیمیایی:

آووکادو چرب است و درای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین Cystine تریپتوفان Tryptophane و تیروسین Tyrosine می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است .

 

دانه گیاه درای مقدر کمی ( در حدود 2 درصد ) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که درای بو و طعمی مطبوع است .

 

روغن دانه آووکادو درای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک Palmitic و اسید استئاریک Steraric Acid اسید آراشیدیک Arachidic Acid ، اسید میریستیک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک Oleic Acid و اسید لینولئیک Linoleic Acid می باشد .

 

در یکصد گرم آووکادو مواد زیر موجود است :

 

آب                                               80 گرم

 

انرژی                                          150 کالری

 

پروتئین                                         1/8  گرم

 

چربی                                           14 گرم

 

مواد نشاسته ای                           5 گرم

 

کلسیم                                      8 میلی گرم

 

فسفر                                       35 میلی گرم

 

آهن                                        5/0 میلی گرم

 

پتاسیم                                  600 میلی گرم

 

ویتامین آ                                 250 واحد

 

ویتامین ب 1                             0/08 میلی گرم

 

ویتامین ب 2                            0/15 میلی گرم

 

ویتامین ب3                              1/4 میلی گرم

 

ویتامین ث                               12 میلی گرم

 

خواص داروئی:

1) جوشانده برگهای آووکادو  قاعده آور است .

 

2) آووکادو تقویت کننده معده است .

 

3) نفخ و گاز معده را از بین می برد .

 

4) برای درمان یرقان مفید است .

 

5) جوشانده برگهای آووکادو اسهال خونی را برطرف می کند .

 

6) آووکادو تقویت کننده بدن است .

 

7) آووکادو رشد بچه ها را جلو می اندازد زیرا درای مواد معدنی بسیاری است .

 

8) آووکادو خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آو وکادو استفاده کنند .

 

9) آووکادو بدن را قلیایی کرده و تمیز می کند .

 

10) چون آووکادو شکر و مواد نشاسته ای کمی درد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسب است .

 

11) برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید . ضعف عمومی را برطرف می کند .

 

12) خستگی را برطرف می کند .

 

13) ناراحتی روده و معده را معالجه می کند .

 

14) بیخوابی را درمان می کند زیرا درای تریپتوفان است . اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید .

 

15) برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید .

 

طرز استفاده:

روغن آووکادو درای ویتامین های مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A می باشد . بنابراین ارزش غذایی زیادی درد .

 

1- روغن آووکادو  ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد می کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید .

 

2- برای جلوگیری از ریزش مو ، هرشب مقدری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید .

 

3- شوره سر را از بین می برد .

 

4-برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید .

 

5-روغن آووکادو بهترین کرم برای پوست است زیرا به آسانی در  پوست نفوذ یم کند و به پوست شادابی می دهد .

 

و بالاخره آووکادو بهترین ماسک برای برطف کرده چین و چروک های صورت و جلوگیری از پیدایش آن است . برای این منظور آووکادو را پوست کنده و له کنید و بصورت ماسک بر روی صورت و گردن بگذارید و بعد از نیم ساعت بشوئید .

 

مضرات :

مضرات خاصی گفته نشده است .

 

 

موز

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Musa sapientum

Banana

موز

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا 2 متر می رسد . گلهیا آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید .

 

موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می شده است . در سال 1482 پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود .

 

موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند .

 

موز انواع مختلف درد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی درد .

 

در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند

 

هنگامیکه موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .

 

ترکیبات شیمیایی:

قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است

 

در صد گرم موز مواد زیر موجود است

 

انرژی                        100 کالری

 

آب                           70 گرم

 

پروتئین                   0/8 گرم

 

چربی                     0/2 گرم

 

قند                       6/5 گرم

 

کلسیم                 8 میلی گرم

 

فسفر                  25 میلی گرم

 

آهن                    0/7 میلی گرم

 

سدیم                  1 میلی گرم

 

پتاسیم                370 میلی گرم

 

ویتامین آ              190 واحد

 

ویتامین ب1         0/05 میلی گرم

 

ویتامین ب 2        0/06 میلی گرم

 

ویتامین ب 3       0/07 میلی گرم

 

ویتامین ث          10 میلی گرم

 

در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد .

 

خواص داروئی:

موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند . موز انرژی زیادی درد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص  مسن می باشد

 

1)بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد

 

2)موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است

 

3)موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند

 

4)موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است

 

5)موز درمان زخم معده و روده می باشد

 

6)گرد موز همچنین داروی خوبی برای  پائین آوردن کلسترول است

 

7)شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است

 

8)جوشانده موز اثر قطع خونریزی درد

 

9)ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است

 

10)ریشه موز دفع کننده کرم معده است

 

11)موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد

 

12)موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب  درد.

 

13)برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید

 

14)موز مدر است

 

15)موز بعلت درا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.

  

مضرات :

مضرات خاصی گفته نشده است .