کلیات گیاه شناسی جو دوسر از قدیم الایام توسط مردم ژرمن و اسلاو کشت میشده است . گیاهی است یکساله که ارتفاع آن تا یک متر می رسد میوه آن خوشه ای و دراز و دارای غلافی دو سر می باشد . جو دو سر دو نوع می باشد که بنام بهاره و پایئزه نامیده می شود این گیاه علوفه خوبی برای حیوانات مخصوصا اسب است . ترکیبات شیمیایی: جو دو سر دارای حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته ای می باشد . بعلاوه ارسنیک ف اسید اگزالیک و ید نیز در آن وجود دارد . خواص داروئی: جو دو سر از نظر طب قدیم ایرا معتدل یعنی نه سرد است و نه گرم . البته عده ای عقیده دارند که این گیاه کمی خشک است . 1)جو دو سر طبق تحقیقاتی که جدیدا انجام رگفته در کاهش کلسترول خون اثر معجزه آسایی درد . 2)مقوی اعصاب است . 3)ضد عفونی کننده بدن می باشد. 4)تقویت کننده بدن می باشد . 5)ادرار آور و ملین است و یوست رابرطرف می کند. 6)مقوی قلب و خون است . 7)تسکین دهنده درد است . 8)جوشانده جو دو سر در برطرف کردن بیماریهای پوستی و اخلاط خونی نیز موثر است . 9)برای لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد . 10)اگزما را درمان می کند . 11)برای درمان زخ هایی که یدر خوب می شوند جو دو سر را در کرده و با شراب سفید مخلوط کنید و روی این قبیل زخم ها بگذارید . 12)و بالاخره این گیاه اثر ضد سرطان درد . استفاده مدام این گیاه از سرطان جلوگیری می کند. مضرات : مضرات خاصی برای آن بیان نشده است . |