گیاهان دارویی

معرفی داروگیاهی ها و انواع گیاهان " میوه ها وخواص دارویی آنها

گیاهان دارویی

معرفی داروگیاهی ها و انواع گیاهان " میوه ها وخواص دارویی آنها

گردو

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Juglans regia

WALNUT

گردو

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

گردو در ختی است  زیبا وسایه افکن که بعنوان درخت زینتی بکار می رود . این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می یابد .

 

گلهای نر و ماده روی یک پایه قرار دارند سنبله گلهای نر بصورت آویخته است ولی گلهای ماده آن بوضع قائم روی شاخه قرار درد .

 

میوه گردو  ، گرد و در دارون مغز قرار درد و در فاصله های پدره های نازکی قرار گرفته است . قشری که روی مغز گردو است سبز رنگ و کمی گوشتی می باشد

 

درخت گردو هنگامیکه به سن بیست سالگی  می رسد شروع به میوه دادن می کند و بلاترین باروری خود را در سنین پنجاه سالگی درد .

 

از تمام قسمتهای درخت گردو استفاده طبی به عمل می آید .

 

ترکیبات شیمیایی:

مغز گردو دارای چند اسید آلی ، مقدر کمی اسانس ، اگزالات آهک و ویتامینهای A,B,C,D,E می باشد . همچنین مغز گردو دارای مقدر کمی ( 12%) ارسنیک است .

 

برگ درخت گردو دارای 3 درصد اینوژیت ، اسید الاژیک ، اسید گالیک و اسانسی با بوی مخصوص و مقدری پارافین ، تانن ،  مواد چرب و املاح معدنی مانند کلسیم ، پتاسیم ، منیزیوم ، باریوم و همچنین کاروتن است .

 

پوسته گوشتدار میوه سبز گردو دارای امولسیون ، قند و اسیدهای آلی مانند اسید سیتریک ، اسید مالیک ، فسفاتها و اگزالات کلسیم است .

 

عصاره برگ درخت گردو خاصیت میکروب کشی و باکتری کشی درد .

 

در صد گرم مغز گردو خام و خشک مواد زیر موجود است

 

آب                                3/5 گرم

 

پروتئین                        14/8 گرم

 

مواد چربی                   65 گرم

 

مواد نشاسته ای          13 گرم

 

کلسیم                      100 میلی گرم

 

فسفر                      380 میلی گرم

 

آهن                        3 میلی گرم

 

سدیم                     2 میلی گرم

 

پتاسیم                   50 میلی گرم

 

ویتامین آ                 30 واحد

 

ویتامین ب 1            0/35 میلی گرم

 

ویتامین ب 2            0/12 میلی گرم

 

ویتامین ب 3            1 میلی گرم

 

ویتامین ث               2 میلی گرم

 

خواص داروئی:

گردو از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است روغن گردو که از قدیم برای پختن غذاها از آن استفاده می شد است روغنی است به رنگ زرد روشن که دارای طعم مطبوع و ملایم است و باسانی تند (اکسیده ) می شود.

 

1)گردو خون ساز و تصفیه کننده خون است

 

2)گردو درمان کننده بیماریهای ریوی است

 

3)گردو مسکن دل پیچه است

 

4)اگر از گردو و عسل و مربا درست کنید برای اشخاص لاغر وتقویت و تحریک نیروی جنسی مفید است.

 

5)مربای گردو ملین بوده و آپاندیس را تقویت می کند

 

6)خوردن گردو از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند

 

7)پوست درخت گردو و پوست سبز گردو قابض است

 

8)خوردن گردو برای تقویت جنسی مفید است

 

9)گردو را با انجیر و موز بخورید مقوی حواس و مغز است

 

10)اگر پوست تاز گردو را به دندان و لثه بمالید لثه و دندان را تقویت می کند

 

11)دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ورم مفاصل مفید است

 

12)50 گرم برگ گردو را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت چند دققیه بجوشانید این جوشانده برای شست و شوی زخم ها و التیام انها بسیار مفید است .

 

13) دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ترشحات زنانه و بیماری سل مفید است

 

14)جوشانده برگ درخت گردو درمان کننده سر درد ، سرمازدگی و بیماریهای پوستی است

 

15)شیره قسمت سبز میوه را اگر چند بار روی زگیل بمالید آنرا از بین می برد

 

16)قسمت سبز و تازه میوه گردو را اگر با آب بجوشانید و موهای خود را با آن رنگ کنید رنگ قهو ه ای به مو می دهد .

 

17)برگ تازه درخت گردو حشرات موذی مانند بید و ساس را از بین می برد.

 

18)اگر زن حامله روزی یک عدد گردو بخورد پس از زایمان پوست شکمش زیبایی خود را حفظ خواهد کرد

 

19)چون گردو دارای مس می باشد بنابراین به جذب آهن در بدن کمک می کند

 

طرز استفاده:

گردوی تازه برنگ سفید با پوست زرد روشن است . مغز گردو را در ظرف سربسته در داخل فریزر نگاهدری کنید تا کهنه نشود .

 

مضرات :

گردو با داشتن مواد مغذی زیاد غذای بسیار خوبی است ولی نباید در خوردن آن اصراف کرد زیرا زیاده روی آن باعث ورم لوزه و زخم دهان می شود . مخصوصا گردو برای گرم زماج ها خوب نیست و معمولا بهتر است اینگونه افراد بعد از خوردن گردو دهان خود را بشویند و یا انار ترش و یا کمی سکنجبین یا سرکه بخورند . مغز گردو لطیف است و در اثر ماندن کهنه می شود ور نگ آن زرد یا قهو ه ای و طعمش تند می شود و باعث مسمومیت خواهد شد و نباید از آن استفاده شود .

 

 

قاصدک

نام علمی

نام لاتین

نام فارسی

Taraxacum officinale

Dandelion

قاصدک

تصویر

مشخصات

کلیات گیاه شناسی

 

گل قاصدک که بنام های هند بابری ، خبر آرو و کاسنی بری نیز معروف است گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن بارتفاع 40 سانتی متر می رسد .

 

این گیاه دارای رشه ای است برنگ قهو ه ای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی می باشد .

 

در انتهای ساقه گل آن قرار درد . برگهای گل قاصدک سبز رنگ و بریدگیهای مثلث شکل و نوک تیزردد و بر روی سطح زمین می باشد .

 

گل قاصدک در وسط چمن ، حاشیه شوره زار ، کنار جاده ها و اراضی بایر و بطور کلی در همه جا می روید و شاید دلیل آن این است که طبیعت می خواهد به انسان بگوید که درهر نقطه ای زندگی می کند احتیاح به این گیاه درید و هنگامیکه آنرا با وسائل مکانیکی و شیمیایی از بین می برید دوباره بعد از چندی سر از خاک بیرون می آورد .

 

گل قاصدک در حدود 15 نوع مختلف درد

 

زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست درد و شهد زیادی از آن بدست می آرود . برگهای جوان گل قاصدک را معمولا به سالاد می خورند و چون خیلی تلخ است باید آنرا با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد . از قسمت های مختلف گیاه مانند ریشه ، برگ وشیرابه آن در طب استفاده می شود .

 

ترکیبات شیمیایی:

تلخی برگهیا این گیاه مربوط به یک ماده متبلور تلخ بنام تاراکسین است  ضمنا این گیاه دارای ساپونین ، قندهای مختلف و اسید های چرب است .

 

این گیاه بالاترین حد ویتامین آ را در بین گیاهان درا ست و همچنین دارای مقدر زیادی پتاسیم است

 

در صد گرم برگ گیاه گل قاصدک مواد زیر موجود است

 

آب                               85 گرم

 

پروتئین                         2/7 گرم

 

مواد چرب                      0/7 گرم

 

نشاسته                      10 گرم

 

کلسیم                       185 میلی گرم

 

فسفر                        65 میلی گرم

 

آهن                          3 میلی گرم

 

سدیم                      75 میلی گرم

 

پتاسیم                     400میلی گرم

 

ویتامین آ                 14000 واحد

 

ویتامین ب 1             0/2 میلی گرم

 

ویتامین ب2             0/25 میلی گرم

 

ویتامین ب 3           1/2 میلی گرم

 

ویتامین  ث            45 میلی گرم

 

خواص داروئی:

این گیاه از نظرطب قدیم ایران سرد و خشک است و از قدیم الایام برای درمان بیماریهای کبدی بکار می رفته است .

 

1)قابض و مقوی معده است

 

2)خوردن آن خونریزی از سینه را متوقف می کند

 

3)قاعده آور است

 

4)برای ازدیاد شیر نافع است و خانم های شیر ده باید مقدری از آنرا با سالاد بخورند

 

5)خنک کننده و معرق است

 

6)ترشح صفرا را زیاد می کند

 

7)خون را تصفیه می کند

 

8)از عصاره آن شیاف درست می کنند که برای رفع ورم های داخل آلت تناسلی خانم ها و رحم مفید است

 

9)خوردن آب این گیاه مخلوط با روغن زیتون برای رفع مسمومیت مفید است

 

10)ضماد ریشه آن را در محل نیش عقرب یا زنبور و یا مار می گذارند که بسیار مفید است

 

11)اوره را رفع می کند

 

12)کلسترول خون را کاهش می دهد

 

13)درمان کننده اگزما و بیماریهای پوستی است

 

14)درمان کننده کم خونی است

 

15)رماتیسم و نقرس را درمان می کند

 

16)برای درمان نارسایی اعمال کبد و تمیز کردن کبد از مخلوط زیر استفاده کنید

 

شیره ریشه گل قاصد                            100 گرم

 

الکل 90 درجه                                       18 گرم

 

گلیسیرین                                           15 گرم

 

آب                                                     17 گرم

 

مواد گفته شده را با یکدیگر مخلوط  کنید و به مقدر یک قاشق سوپخوری سه بار در روز مصرف نمائید.

 

17)دم کرده این گیاه را نیز برای تمیز کردن کبد بکار می برند . مقدر مصرف آن یک فنجان سه یا چها بار در روز است

 

طرز استفاده:

برای تهیه این دم کرده باید 50 گرم گیاه خشک شده را در یک لیتر آّبجوش ریخته و به مدت 5 دقیقه بگذارید بماند و سپس آنرا صاف کرده و استفاده کنید .

 

مضرات :

مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .