قاصدک

نام علمی نام لاتین نام فارسی Taraxacum officinale Dandelion قاصدک تصویر مشخصات کلیات گیاه شناسی گل قاصدک که بنام های هند بابری ، خبر آرو و کاسنی بری نیز معروف است گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن بارتفاع 40 سانتی متر می رسد . این گیاه دارای رشه ای است برنگ قهو ه ای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی می باشد . در انتهای ساقه گل آن قرار درد . برگهای گل قاصدک سبز رنگ و بریدگیهای مثلث شکل و نوک تیزردد و بر روی سطح زمین می باشد . گل قاصدک در وسط چمن ، حاشیه شوره زار ، کنار جاده ها و اراضی بایر و بطور کلی در همه جا می روید و شاید دلیل آن این است که طبیعت می خواهد به انسان بگوید که درهر نقطه ای زندگی می کند احتیاح به این گیاه درید و هنگامیکه آنرا با وسائل مکانیکی و شیمیایی از بین می برید دوباره بعد از چندی سر از خاک بیرون می آورد . گل قاصدک در حدود 15 نوع مختلف درد زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست درد و شهد زیادی از آن بدست می آرود . برگهای جوان گل قاصدک را معمولا به سالاد می خورند و چون خیلی تلخ است باید آنرا با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد . از قسمت های مختلف گیاه مانند ریشه ، برگ وشیرابه آن در طب استفاده می شود . ترکیبات شیمیایی: تلخی برگهیا این گیاه مربوط به یک ماده متبلور تلخ بنام تاراکسین است  ضمنا این گیاه دارای ساپونین ، قندهای مختلف و اسید های چرب است . این گیاه بالاترین حد ویتامین آ را در بین گیاهان درا ست و همچنین دارای مقدر زیادی پتاسیم است در صد گرم برگ گیاه گل قاصدک مواد زیر موجود است آب                               85 گرم پروتئین                         2/7 گرم مواد چرب                      0/7 گرم نشاسته                      10 گرم کلسیم                       185 میلی گرم فسفر                        65 میلی گرم آهن                          3 میلی گرم سدیم                      75 میلی گرم پتاسیم                     400میلی گرم ویتامین آ                 14000 واحد ویتامین ب 1             0/2 میلی گرم ویتامین ب2             0/25 میلی گرم ویتامین ب 3           1/2 میلی گرم ویتامین  ث            45 میلی گرم خواص داروئی: این گیاه از نظرطب قدیم ایران سرد و خشک است و از قدیم الایام برای درمان بیماریهای کبدی بکار می رفته است . 1)قابض و مقوی معده است 2)خوردن آن خونریزی از سینه را متوقف می کند 3)قاعده آور است 4)برای ازدیاد شیر نافع است و خانم های شیر ده باید مقدری از آنرا با سالاد بخورند 5)خنک کننده و معرق است 6)ترشح صفرا را زیاد می کند 7)خون را تصفیه می کند 8)از عصاره آن شیاف درست می کنند که برای رفع ورم های داخل آلت تناسلی خانم ها و رحم مفید است 9)خوردن آب این گیاه مخلوط با روغن زیتون برای رفع مسمومیت مفید است 10)ضماد ریشه آن را در محل نیش عقرب یا زنبور و یا مار می گذارند که بسیار مفید است 11)اوره را رفع می کند 12)کلسترول خون را کاهش می دهد 13)درمان کننده اگزما و بیماریهای پوستی است 14)درمان کننده کم خونی است 15)رماتیسم و نقرس را درمان می کند 16)برای درمان نارسایی اعمال کبد و تمیز کردن کبد از مخلوط زیر استفاده کنید شیره ریشه گل قاصد                            100 گرم الکل 90 درجه                                       18 گرم گلیسیرین                                           15 گرم آب                                                     17 گرم مواد گفته شده را با یکدیگر مخلوط  کنید و به مقدر یک قاشق سوپخوری سه بار در روز مصرف نمائید. 17)دم کرده این گیاه را نیز برای تمیز کردن کبد بکار می برند . مقدر مصرف آن یک فنجان سه یا چها بار در روز است طرز استفاده: برای تهیه این دم کرده باید 50 گرم گیاه خشک شده را در یک لیتر آّبجوش ریخته و به مدت 5 دقیقه بگذارید بماند و سپس آنرا صاف کرده و استفاده کنید . مضرات : مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .

شنبلیله

نام علمی نام لاتین نام فارسی Trigonella gracum   Fenugreek شنبلیله تصویر مشخصات کلیات گیاه شناسی شنبلیله سبزی اصلی قورمه سبزی ، غذای مطبوع ایرانی است . این گیاه در نواحی مختلف ایران ، مصر ف هند ف الجزیره ، ایتالیا و اسپانیا می روید . شنبلیله دارای مواد چرب ف مواد نشاسته ای ، مواد ازته ، مواد فسفره و مادهای بنام گونل لین می باشد . ترکیبات شیمیایی: البته این گیاه دارای طعم و اسانس معطر می باشد . تحقیقات جدید نشان داده است که شنبلیله دارای اسید نیکوتینیک یا نیاسین که ویتامین B3 نیز نامیده می شود ،‌می باشد . این ویتامین عامل جلوگیری کنند ه از بیماری پلاگرا می باشد و همچنین اثر گشاد کننده عروق را نیز درا است . خواص داروئی: یکی از دانشمندان با تحقیقات زیادی که روی شنبیلیه انجام درد دریافت که شنبلیله در رفع سل استخوانی اطفال بسیار موثر است . شنبلیله در طی قرون گذشته  در ایران برای بسیاری از بیماریها مصرف می شده است . برای این منظور حتی از دانه شنبلیله استفاده شده است و بیماریها سریعا بهبود پیدا می کند . شنبلیله چون دارای مواد فسفره ،‌آهن ،‌ازته و یاستازهای مختلف می باشد تقویت کننده لوزالمعده نیز می باشد و بنابراین دستگاه هاضمه را بکار انداخته و لاغری های مفرط را از بین می برد . شنبلیله بطور کلی شفادهنده بیماریهای روحی و جسمی است وحتی اثرات مفیدی در اشخاص مبتلا به مرض قند و سل ریوی و استخوانی درد . در قدیم شنبلیله برای مداوای بیماری قند بکار می رفته است دانه شنبلیله با این همه خواص مفید دارای بوی ناپسند است بنابراین برای استفاده از آن دانه در شده آنرا با مواد معطر باید مخلوط نمود که بوی بد آن را تا اندازه ای برطرف کنند .   طرز استفاده: برای تهیه پماد شنبلیله 3 تا 4 قاشق سوپخوری در دانه شنبلیله را با سرکه مخلوط کرده و برای رفع التهابهای سطحی پوست بدن مصرف کنید .برای تقویت عمومی بدن بهتر است که دانه شنبلیله و گیاه آن را قبل از غذا مصرف کرد . مضرات : مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .

رازیانه

نام علمی نام لاتین نام فارسی Foeniculum vulgare FENNEL   رازیانه تصویر مشخصات کلیات گیاه شناسی رازیانه گیاهی است معطر ، علفی و دوساله که ارتفاع آن تا 2 متر می رسد ساقه آن دارای شیارهای هم دریف و موازی می باشد برگهای آن نازک و نخی مانند شود است گلهای رازیانه زرد وبصورت خوشه در انتهای ساقه ظاهر می شود . یوه رازیانه کوچک و بطول حدود 8 میلیمتر و عرض 3 میلیمتر بوده و دارای بوئی معطر و طعمی شیرین می باشد . رازیانه درمناطق مدیترانه ای بخوبی رشد می کند و در ایران در مناطق شمالی کشور در دامنه های کوههای البرز بطور خورد می روید . ترکیبات شیمیایی: رازیانه دارای حدود  10% روغن ، کیم مواد قندی و مسویلاژ و حدود 4% اسانس می باشد . روغن رازیانه دریا 4% اسید پال میتیک ، 22% اسید اولیئک ، 14% اسید لینوئیک و 60% اسید پتروسلینیک  می باشد. اسانس رازیانه ه از تقطیر میوه آن بوسیله بخار با بدست یم آید مایعی ات زرد . در صد گرم برگ رازیانه تازه مواد زیر موجود است : آب                       90 گرم پروتیئن                 2/5 گرم چربی                    0/4 گرم مواد نشاسته ای      4/5 گرم کلسیم                   100 میلی گرم فسفر                     50 میلی گرم آهن                       2/5 میلی گرم پتاسیم                 400 میلی گرم ویتامین آ                3500 واحد ویتامین ث              30 میلی گرم خواص داروئی: رازیانه از نظر طب قدیم ایران گرم و شخک است . ریشه رازیانه گرمتر از بقیه قسمت های گیاه است . 1) رازیانه اثر زیاد کنده شیر را در زنانش یر ده درد و بدین منظور می توان از دم کرده رازیانه استفاده کرد . 2 )اشتها آور و مقوی است . 3)نفخ و گاز معده رااز بین می بر د . 4)قاعده آور است . 5)برگهای رازیانه ادرار آور است . 6)جوشانده ریشه رازیانه ملین مسهل است . 7)روغن تخم رازیانه کرم روده را از بین یم برد . 8)حالت تهوع رابر طرف می کند . 9)برای برطرف کردن آُسم ، سرفه و تنگی نفس از دم کرده تخم رازیانه بمقدر سه فنجان در روز استفاده کنید . 10)برای رفع اسهال رازیانه را با یزره سبز به سنبت مساوی دم کرده و به مریض بدهید . 11)میتوان از رازیانه داروی ضد نفخ بصورت زیر تهیه کرد : 5 گرم پودر انیسون و 5 گرم پودر زیره کرمان ، 5 گرم پودر تخم گشنیز و 5 گرم پودر رازیانه راب ا هم مخلوط کرده در یک لیتر آب جوش بریزید و آنرا بمدت 10 دقیقه دم کنید سپس آنرا صاف کرده و کم کم بنوشید . 12)رازیانه بعلت داتشن هورمون زنانه رشد دخترها را جلو می اندازد . 13)رازیانه مغز را فعال می کند . 14)ریشه رازیانه دارای کومارین Coumarin می باشد . چون این ماده رقیق کننده خون است بنابراین آنهایی که مبتلا به تصلب شرائین یا انسداد رگها هسند می توانند از جوشانده ریشه رازیانه استفاده کنند . 15)دردهای مفاصل را برطرف می کند . 16)اشتها را زیاد می کند . 17)برای از بین بردن درد آرتروز روغن رازیانه را در محل درد بمالید . طرز استفاده: 1)دم کرده رازیانه : مقدر یک قاشق چایخوری رازیانه را کوبیده و در یک لیوان آب جوش بریزید و آنرا بمدت 10 دقیقه دم کنید . 2)شراب رازیانه : 40 گرم رازیانه را در یک لیتر شراب بریزید و بمدت یک هفته بگذاریدب ماند سپس آنرا صاف کرده و در شیشه دربست نگهدری کنید .مقدر مصرف شراب رازیانه دو قاشق چایخوری بعد از غذا است . 3)دم کرده برگ رازیانه : 30 گرم برگ رازیانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بمدت ده دقیقه دم کنید . این دم کرده مقوی اعصاب بوده و هضم غذا را سریع می کند . مضرات : رازیانه چون گرم است بنابراین برای گرم مزاجها خوب نیست و اینگونه افراد باید آنرا با سکنجبین بخورند بطور زیاده روی در مصرف رازیانه معده راسست کرده و تشنج می آورد